[28] Весьма отчетливое различение между язычниками, русью и магометанами: «de istis nulla fit ultio, qui pagabni sunt, qui alterius fidei sunt, qui inmici Christi sunt, qui veritatis ministries jugiter adversantur».

[29] 28 правил Халкид. Собора.

[30] Легко видеть, что патриарх Фотий здесь определенно говорит о вредных порослях Западной Церкви, приводя тексты из Пс. XVIII, 4 и Послания к Римл. 1,18. Эта мысль достаточно выясняется из последующего.

[31] Конечно, идет речь о протесте архиепископов Трирского, Кельнского и Равеннского против незаконных действий папы Николая, с которым означенные архиереи обратились к патриарху Фотию. внушив ему мысль о привлечении папы к церковному суду (Hergenrother. I. §. 547).

[32] Leges mundanae; codices; libros quos vobis ad praesens necessarios esse consideramus, sicut poscitis, animo gratiani concedimus [светские законы, кодексы, книги, которые в настоящее время мы считаем для вас необходимыми, мы, как вы просите, с радостью вам предоставляем]. Об этих законных книгах трактуется в 13,19,24,26, 28,31,37, 52,75,76 и 84-м вопросах.

[33] Исследователи склоняются к мысли, что это был «Breviarium Alarici» или «Lex romana Visigothorum», хотя в практическом смысле эти законы не имели в Болгарии приложения, потому что уже через три года, в 870 г., Богорис снова вступил в общение с греками, и с тех пор Болгария усвоила себе византийское церковное и гражданское устройство и право.

[34] Известия Константина Порфирородного трудно согласуемы с данными, заключающимися в письме Людовика II (Сhrоn. Sа1еrn.).

[35] Умер в Брешии в августе 875 г.

[36] P. 224: Graeci vero propter cacodoxiam, id est malam opinionem, Romanorum imperatores existere cessaverunt, deserentes scilicet non solum urbcm et sedem imperil, sed et gentcm romanam et ipsam quoquc linguam penitus amittcntcs, atque atl aliam urbcm, scdcm, gentem et linguam per omnia transmigrates.

[37] Et Nicetas quidem patricius, Hadriano lociservatore cum classibus destinato, accepta quasi pro hujusmodi re occasione, multas praedas ab ipsis Sclavenis abstulit, et quibusdam castris dirruptis, eorum homines captives abduxit: nee tamen quae praefati venerabiles apocrisiarii perdiderunt, hactenus restituta sunt.

[38] Это единственное в своем роде месго необходимо привести в подлиннике: Verum nos ab ejus civibus (т. е. от неаполитанцев) praetcr solitas functiones nihil exegimus, nisi snlutem ipsorum, videlicet ut desererent contagia perfidorum et plebcm desisterent insequi christianorum: nam infidelibus arma, et aliments ct caetera subsidia tribuentes, per totius impcrii nostri littora eos ducunt, et cum ipsis toties beati Petri apostolorum principis fines furtim depraedari conantur, ita ut facta videtur Neapolis Panormus vel Africa. Cumque nostri quique Sarracenos insequentur, ipsi ut possint evadere Neapolim fugiuntes. Quibus non est necessarium Panormum repetere, sed Neapolim fugientes ibique quousque perviderint latitantes, rursus improvise adexterminia redeunt.

[39] За модий жита платили 150 номисм (ок. 4 р. номисма).

[40] В рукописи — VII, соответственно и остальные главы. (Ред.)

[41] В косых линейках текст, восстановленный по рукописи. (Ред.)

[42] Фреска позднейшего происхождения, но мастер имел перед глазами икону (Jelic. Р. 90).

[43] Адальвин умер 14 мая 873 г.

[44] Et certe secundum decretalia instituta prius eum reinvestiri convenit ministerio episcopi et postmodum ad rationem adduci; ut scilicet vestitus iuribus per annum et dimidium resumptis, ad difflniendam causam suam accedat.

[45] Псал. 116, послание к Филиппу.

[46] Так как место о славянском языке имеет кардинальное значение, то приведем его в оригинале: Audimus etiam, quod missas cantes in barbara, hoc est in sclavina lingua, unde jam literis nostris per Paulum episc. Anconitanum tibi directis prohibuimus, ne in ea lingua sacra missarum solemnia celebrares, sed vel in latina, vel in graeca lingua. Praedicare vero aut sermoncm in populo facere tibi licet, quoniam psalmista omnes admonct Dominum gentes laudare, et apostolus omnis, inquit, lingua con-fiteatur quod Dominus Jesus in gloria est Dei Patris (Mansi XVII. Col. 133).

[47] Приведем в подлиннике пикантную часть письма: Nostrisque apostolicis litcris glorioso principi Sfcntopulco, quas eis asseris fuisse dclatas, hoc ipsum significavimus, et neque aliae literae nostrae ad cum directae sunt, neque episcopo illi palam, vcl secrcto aliud faciendum, injunximus, et aliud a te peragenclum decrevirr.us, quanto minus credendum est, ut sacramentum ab eodem episcopo exegerimus, quern saltern leni sermonc super hoc negotio allocuti non fuimus (Mansi XVII. Col. 199).

Добавить отзыв
ВСЕ ОТЗЫВЫ О КНИГЕ В ИЗБРАННОЕ

0

Вы можете отметить интересные вам фрагменты текста, которые будут доступны по уникальной ссылке в адресной строке браузера.

Отметить Добавить цитату